تقلای ضد انقلاب برای القاي شکاف بین روحانی و نظام

علی افشاری در وبگاه ضدانقلاب روزآنلاین با بررسی نوع رابطه حسن روحانی و رهبر معظم انقلاب به پیچیدگی‌های این رابطه اشاره می کند و می‌نویسد که روحانی در در دوران 24 ساله رهبری آیت الله خامنه ای از نیروهای نزدیک و معتمد وی بوده است و حتی در دوران بعد از ریاست روحانی بر شورای عالی امنیت، وی کماکان به بیت رهبری راه داشت و نمایندگی روحانی در شورای عالی امنیت را حفظ کرد.

از طرف دیگر وی مورد حمایت هاشمی رفسنجانی و خاتمی قرار داشت و از جانب رسانه های اصولگرا در طول انتخابات مورد حمله قرار می گرفت.

افشاری در ادامه این یادداشت ادعا می کند که دو فرضیه در رابطه با مواضع و عملکرد مقام معظم رهبری نسبت به روی کارآمدن روحانی مطرح است؛ یکی اینکه بنا بر ادعای وی مقام معظم رهبری مایل به روی کار آمدن روحانی نبوده است اما نتوانسته است با این جریان مقابله کند و دیگری اینکه مقام معظم رهبری مخالفتی با روی کار آمدن روحانی نداشته است و نخواسته است که در این زمینه اقدامی انجام دهد.

وی سناریویی که روی کارآمدن روحانی را ناشی از نتوانستن مقام معظم رهبری در جلوگیری از این رخداد معرفی می کند مورد خدشه وارد می‌سازد و رد می کند. در رابطه با سناریوی دیگر وی به حد افراطی این سناریو اشاره می کند که روحانی از ابتدا گزینه رهبری بوده است و مورد ‌دیگر این که هدف مقام معظم رهبری در این انتخابات بازسازی مشروعیتِ سازو کار انتخاباتی بوده و برای همین از روی کار آمدن روحانی جلوگیری نشده است.

ضدانقلاب با طرح سناریوهای مختلف تلاش های فراوانی برای القای مهندسی در انتخابات انجام می دهد

اما حرف و حدیث و تحلیل های ضد انقلاب در مورد رابطه مقام معظم رهبری و حسن روحانی فقط مربوط به قبل از انتخابات و نحوه روی کارآمدن روحانی نیست بلکه تحلیل های متفاوتی در رابطه با آینده این رابطه نوشته شده است.

مجید محمدی در یادداشت خود در سایت رادیو زمانه به رابطه مقام معظم رهبری و رئیس جمهور منتخب اشاره می کند و سعی می‌کند تا با القای ادعاهای خود به مخاطب، آینده این رابطه را پرتنش و اختلاف توصیف کند.

وی مدعی است که این اختلافات و شکاف ها در سه حوزه باورهای بنیادی ، اختلاف در تیم همکاران و اختلاف در اولویت‌ها در آینده نمایان خواهد شد.

محمدی در ادامه یادداشت خود تفاوت در مبناهای فکری مقام معظم رهبری و حسن روحانی را بدون استناد به صحبت‌های مقام معظم رهبری و با نسبت دروغ دادن به ایشان بیان می کند و این در حالی است که بسیاری از این موارد بیان شده مانند توجه نداشتن به حقوق مردم ، سیاست ارعاب عمومی، مخالفت با آزادی جریان اطلاعات، عدم اعتقاد به استقلال دانشگاه‌ها و ... با مشی و عملکرد مقام معظم رهبری در تناقض است و دروغ بودن این اتهامات امری است که در صحنه عمل سیاسی در جمهوری اسلامی به اثبات رسیده است.

اپوزیسیون سعی در القای اختلاف و پیش‌بینی آینده‌ای پرتنش بین حسن روحانی و مقام معظم رهبری دارد

در رابطه با تیم همکاران هم محمدی با تکیه بر یک طیف از منصوبین رهبری و اختلاف نظر این طیف با نظر تیم روحانی در برخی موارد به دنبال نشان دادن اختلاف و شکاف در تیم همکاران روحانی و مقام معظم رهبری می باشد. این در حالی است که برخی از اعضای تیم حسن روحانی که محمدی به آنها اشاره دارد خود از منصوبین رهبری در نهاد های گونانگون نظام جمهوری اسلامی هستند.

محمدی در رابطه با اولویت ها نیز بدون هیچ دلیل و مستندی به وجود تفاوت در دیدگاه‌های رئیس جمهور منتخب و مقام معظم رهبری اشاره دارد.

چگونگی ارتباط روحانی با اصولگرایان

اما آینده رابطه اصولگرایان و حسن روحانی هم موضوعی است که در تحلیل های ضد انقلاب به آن پرداخته شده است. مصطفی ایزدی در سایت جرس می‌نویسد که اصولگرایانی که در حال حاضر به فکر مصادره حسن روحانی به نفع جریان خود هستند در آینده‌ای نزدیک، با بروز اختلافات دست از ادعای خود در وابستگی روحانی به خود برخواهند داشت و وی را بریده و واداده و مخالف ارزش‌ها معرفی می‌کنند.

ایزدی در ادامه می نویسد که "هنر اصولگرایانه به ویژه تندروهای آنان این است که افراد متعلق به جناح خود را یکی یکی و به بهانه‌های گوناگون، حتی با کوچکترین بهانه، از خود برانند و آنان را ناخواسته به سمت و سوی اصلاحات، رهنمون سازند"

وی سپس کارنامه هشت ساله اصولگرایان را مرور می کند و به چهره های شناخته شده ای که از حوزه ی اندیشه و عمل اصولگرایی بیرون شده اند و به سمت جناح رقیب روانه شده اند اشاره می کند. ایزدی اصولگرایانی را که در جریان انتخابات سال 88 و 92 در ستادهای میرحسین موسوی و حسن روحانی فعال بودند را از این زمره افراد به حساب می آورد.

اما وی جناح مقابل را بر خلاف اصولگرایان، دارای قدرت جذب بالا می داند و می نویسد "خاصیت اصلاح طلبی این است که علاقه مندان به آن، حق انتقادات درون جناحی را برای خود محفوظ می دارند، اما هرگز به جناح رقیب- که متاسفانه حداقل ظرفیت جذب را نداشته و ندارد ، گرایش پیدا نمی کنند"

ایزدی از همین جا نتیجه می گیرد که با وجود اینکه دکتر روحانی روزگاری را در جناح مقابل اصلاح طلبی گذرانده است اما سال هایی چند است که از آن فاصله گرفته است و به دلیل اینکه اصولگرایان به ویژه تندروهای آن دیگر توان جذب ندارند و شعار های روحانی نیز آنها را نارحت می کند در آینده هرچه بیشتر از روحانی دور می شوند و علیه او به فعالیت می پردازند.

وی سپس ادعا می کند که به دلیل اینکه روحانی خواهان استفاده از دولتی فراجناحی است و از تمام نیروهای کارآمد و شایسته بدون در نظر گرفتن گرایشات جناحی و سیاسی آنان استفاده خواهد کرد با هجمه هایی از جناح مقابل مواجه خواهد شد چرا که بنا بر ادعای ایزدی اصولگرایانی که حتی چشم دیدن منتقدان خود در کوچکترین پست های اداری و غیر اداری را ندارند اجازه نخواهند داد تعدادی از منتقدان در دولت فراجناحی به فعالیت بپردازند.

فشار به روحانی در معرفی وزیران

تقی رحمانی نیز در همین سایت تلاش فراوانی را برای القای تحت فشار بودن روحانی در انتخاب کابینه می کند. وی در یادداشت خود در این سایت ادعا می کند که راست افراطی در داخل مانع عملکرد روحانی به نفع مردم خواهند شد و با دید امنیتی خود روحانی را مجاب خواهند کرد تا به مصلحت نظام اندیشیده و برخی برنامه های خود را منتفی کند.

رحمانی در ادامه مسئولیت روحانی را سنگین قلمداد می کند و این فرصت به دست آمده برای تعامل هرچه بیشتر با جهان را غنیمت می شمرد و می نویسد که عده ای تندرو در داخل و خارج از کشور نمی خواهند رابطه ایران با جهان به سمت بهبودی و تعامل برود و برای همین روحانی می بایست با انجام دیدار با سفیران کشورهای خارجی در تهران، پیام تعامل با جهان را اعلام کند.

با پایان پذیرفتن انتخابات بدون چالش و با مشارکت گسترده مردم، اپوزیسیون برنامه ریزی گسترده ای برای ایجاد چالش و اختلاف در آینده ی روابط حسن روحانی و نهادها و مقامات داخل کشور و بهره برداری از این موضوع به نفع خود دارد به طوری که با بزرگنمایی هر تفاوت کوچک، این را به منزله ی شکافی معرفی می کند که در آینده باعث بروز اختلافات وسیع و گسترده خواهد شد.